عادت

چقدر امشب دوریت برام سخته

نمیخوام بگم عادت به پیشه هم بودن کردیم

ولی واقعا عادت به با هم بودن کردیم

الانم با هم هستیم.مهم دلمونه

دلی که همش به یاد تو شاد میشه

نفسی که به امید تو میاد و میره

پلکی که به امید دیدن تو باز و بسته میشه

نمیدونم چه جوری امشب احساسم رو توی این وبلاگ بیان کنم

میتونم بگم بزرگترین آرزوم خوشبختی تو هستش

دوست دارم عزیزم